संयुक्त गजल --- सुसजी ।

((सुरेश सविन जितेन्द्र === सुसजी। ))

कैले दिक्क कैले ठीक्क, जिन्दगीको चलन साथी । 
ठीक्क भए ठिकै ठान्ने, दिक्क हुँदा ऐठन साथी ।

दु:ख सुख यै हो रीत, बाँच्नै पर्छ यिनै सित,

अमृत नै निस्कन्छ रे, बिष गर्दा मन्थन साथी ।।

आफू माथि भरोसा नै, उपचार ठूलो यहाँ,

गर्छौ किन बेकारमै, खुशीको नै दहन साथी ।।

सम्झाउँ कती आफैँलाइ, आखिर यो मनै न हो,

जती खोज्छु सुल्झाउन, बढ्छ झनै उल्झन साथी ।

।ईच्छा गरे बाटाहरु, दैवले नै खोल्छन् अरे ,

कर्म गरे फल मिल्छ, सुनेको यै कथन साथी ।।

जिजीविषा तिम्रो हाम्रो पूरा गर्न यो जीवनको,

लागौ हामी गर्न आफ्नो जिम्मेवारी बहन साथी ।।

निराशाको बादल फाट्यो, आशा झुल्क्यो देखें कतै,

तोड्छु अब अधेरीँका, यिनै सबै बन्धन साथी ।

आशा ज्योति बाली राखे अधेँरी त हराउँछ नै ,

जग्मगाउँछ झलमल आफै तिम्रो जीवन साथी ।

डग्मगाए पाइला तिम्रा, काँध थाप्न सधैं भरी,

आउनेछु म तिम्रै लागि, यही मेरो वचन साथी