गजल - सोच्दैछु म

सोच्दैछु म कहिले सम्म, यस्तो अत्याचार हुन्छ ।
अल्छि गर्छ पाखुरीले , अपजसमा निधार हुन्छ ।

जेठ जान्छ माघ जान्छ, संविधान जन्मिदैन,
के आश गर्नु जबसम्म, नपुंसक सरकार हुन्छ ।

यही आशमा जाने गर्छ, हरेक सभामा त्यो कवि,
थोरै सही कहीं कतै, उस्को नि प्रचार हुन्छ ।

आफ्नो बाली बिग्रिएको, गुनासो यो हैन दैव,
किन मेरै छिमेकीको, भरिएको भण्डार हुन्छ ?

यौटा हातले दिनै पर्छ, अर्कोमा लिनुछ भने,
आजभोलि दुनियाँमा, यस्तै नै ब्यापार हुन्छ ।

गाउँका बुढा बरपीपलले, खबर पठाए'थे यस्तो,
फर्केर आ ए परदेशी, ज्युँने केही आधार हुन्छ ।

किन यति पीडादायी, आफन्तको चोट सोच्थें,
जहाँनेर बढी दुख्छ, ठ्याक्कै त्यैं प्रहार हुन्छ ।